Powoli wstaje i sięgam niezauważenie po trzy kunaie. Rzucam kunaie i szybko wykonuje Raiton : Jibashi .
Kunai nr 1 prawa strona
Kunai nr 2 lewa strona
Kunai nr 3 góra
Raiton : Jibashi środek
Rzuciłem tak, aby cel nie mógł uciec w żadną ze stron.
Teraz biorę kunaie do ręki , odskakuję i kolejny raz staram się wykonać technikę, ponieważ znam swoje umiejętności walki wręcz. Jeżeli będzie się starać podejść to powtarzam tą serię.

Dobra Evan koniec udawania xD

Kage
-Nie tylko spod ostrza...
Gdy widzę katanę zaczynają do mnie wracać wspomnienia.
***
Wydarzyło to się 7 lat temu... Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj...
Ledwo sie obudziliśmy, a z dołu już rozchodził się krzyk ojca:
-Maka, Ryu! Chodźcie szybciej! Zaraz zaczynamy trenować!
-5 minut! Człowieku, dopiero wstaliśmy! - krzyknął Ryu.
-Nie krzycz na swojego ojca, tylko się ubieraj! - zdało się słyszeć zdenerwowany głos ojca.
-Już schodzimy...
-Ale Maka...
-Zamknij się i się ubieraj.
Maka i Ryu ubrali się w niecałe 2 minuty i zeszli na dół.
-No w końcu. Macie tu kanapki. Zjecie po drodze. - powiedział ojciec po czym dał nam kanapki.
Wyszliśmy z domu i udaliśmy się na jedno z pól treningowych naszej wioski. Wioska była mała i mieściła się niedaleko wioski Liścia. Wszyscy w wiosce byli bardzo mili dla innych, jednak w domach panował ciężki rygor. Było trzeba słuchać polecań rodziców, aż do ukończenia szkoły. Nie lubiliśmy tego, ale co mieliśmy zrobić?
Doszliśmy na pole treningowe w niespełna 10 minut, w tym czasie zjedliśmy po dwie kanapki.
Trening zaczął się spokojnie od rozgrzewki:
-20 pompek, 40 przysiadów, trochę rozciągania i krótka przebieżka, jakieś 400 metrów.
Potem zaczął się męczący trening. Przez dwie godziny ćwiczyliśmy kopiąc i uderzając w pieniek drewna.
Potem ojciec zaczął uczyć nas walczyć z użyciem "szponów"(to gówno co mam na plcach xD).
Trenowaliśmy i trenowaliśmy, w pewnym momencie usłyszeliśmy alarm i krzyki.
-WIOSKA JEST ATAKOWANA! BROŃCIE DZIECIAKÓW!
Ojciec się do nas odwrócił.
-Biegnijcie szybko do domu!
-Ale tato...! - krzyknęliśmy.
-Żadnych dyskusji! Biegiem!
Posłuchaliśmy się ojca i pobiegliśmy do domu. Wbiegliśmy do środka i szukaliśmy matki. Znaleźliśmy ją w dużym pokoju już ubrana w strój do walki.
-Ojciec was przysłał tu? To chyba nie był dobry pomysł, bo...- urwała nagle zdanie, bo do domu wleciała wielka kula ognia uderzając nas wszystkich.
Dom zaczął się palić momentalnie.
-Ryo! Nie mogę się ruszyć... Bolą mnie plecy i ręka.
-O cholera! Siostra! Jesteś cała poparzona!
-Ryo uciekajcie do wioski liści. Bie.. - przerwała w połowie, bo przez jej gardło przeleciał kunai.
-MAMO! NIE! MAMO!
-... - przez kunai w gardle, mama nic nie mogła nam powiedzieć. Wyprostowała tylko ręką wskazując w stronę wioski liścia i kazała nam uciekać. Wyjęła zza pasa sztylet i wybiegła na dwór.
Ledwo wyszliśmy z domu, oboje mocno poparzeni.
-Maka, musimy uciekać.
-Ale...
-Cicho! Zrobiła to dla nas! Musimy uciekać.
Ryo był starszy i bardziej wytrzymały, więc szybko nabrał sił, mimo tak wielu oparzeń.
Szliśmy bardzo powoli w stronę wioski liścia. Po drodze spotkaliśmy dwie małe dziewczynki. Jedna cały czas płakała i trzymała się drugiej za bluzkę.
-Co wy tu robicie? - spytał Ryo.
-Mamusia kazała nam uciekać. - powiedziała dziewczynka, która nie płakała.
-Dobra. Chodźcie z nami. - powiedział Ryo.
Nasza grupka powiększyła się. Zaczęliśmy iść dalej... już byliśmy przy wyjściu do wioski, gdy spotkaliśmy ninja w szarym płaszczu i dziwnej masce. Chcieliśmy go obejść, ale nas dostrzegł.
-DOKĄD TO MAŁE GNOJKI?! - powiedział ninja, jednocześnie do nas podchodząc.
Nikt z nas ze strachu się nie odezwał, a nie poruszył.
-No teraz mnie wkurzyliście. - ninja wyciągnął dziwną katanę i się uśmiechnął.
Zauważyliśmy jak bierze zamach mieczem. Z ledwością go uniknęliśmy próbując osłonić małe dziewczynki. Jednak nie wyszliśmy z tego bez szwanku. Zostałam zraniona lekko w oko, a mój brat w rękę.
-Uciekaj Maka i zabierz je. - powiedział Ryo.
Zauważyłam, że rana na jego ręce jest bardzo poważna.
-Ale...
-Uciekaj mówię!
Nie myśląc długo złapałam dziewczynki za ręce i zaczęłam uciekać.
-DOKĄD TO?! - ninja wziął zamach mieczem, ale Ryo złapał za ostrze.
-Nie pozwolę Ci.
Cały czas biegłam i patrzyłam się do tyłu...
-Puść to szczylu. - powiedział ninja po czym uderzył wolną ręką Ryo w brzuch.
Ryo odskoczył do tyłu, ale to mu nie pomogło. W tym samym momencie co zrobił odskok, ninja wziął zamach.
Gdy Ryo to zauważył było już za późno. Został przecięty na pół.
Widząc to zatrzymałam się i nie wiedziałam co mam zrobić. Ninja się odwrócił i zaczął biec w naszą stronę.
Na nasze szczęście przed nami pojawiło się 5 ninja wioski liścia.
-Kurwa... Jeszcze się spotkamy dzieciaku! - krzyknął ninja po czym rozpłynął się w powietrzu.
Z mojej rodziny nikt nie przeżył. Zostałam tylko ja i dwie dziewczynki, które stały się moim siostrami podczas pobytu w wiosce liścia. Tam przygarnął nas starszy mężczyzna, który parę lat temu opuścił naszą wioskę...
***
Łza pociekła mi po poliku. Oczywiście nikt tego nie widział.
Wkładam prawą rękę do kieszeni i szukam kunai(SPECJALNY KUNAI, Kapujesz? XD). Wyciągam go z kieszeni. W sumie nikt nie wie co zrobiłam.
Ustawiam się w pozycji obronnej z wystawioną lewą ręką w stronę przeciwnika.
-No chodź. Ale uważaj. Doskonale wiesz skąd jestem. - prowokuję przeciwnika.
Gdy zbliży się dostatecznie blisko ciskam w niego kunaiem, żeby go trochę zdekoncentrować. Staram się go zaatakować pazurem. Jeśli jakiś atak się na mnie zwali to go próbuję uniknąć.

Ostatnio edytowany przez Werox (2013-11-28 21:27:45)

Toshiro

Ataki nie wywarły na oponencie właściwie żadnego większego wrażenia. Rzuciłeś dwa kunaie, lecz ten bez problemu ich uniknął. Po zgromadzeniu chakry w oczach zauważyłeś, że najprawdopodobniej był to klon, lecz bez kuli. Ten zaś wyjął coś, co wyglądało jak tanto, i rzucił się na ciebie. Zbiłeś kilka ciosów, a następnie oddałeś mu kopniakiem, który odtrącił go na niejaki dystans. Klon zaczął wtedy składać jakieś pieczęcie (było to za szybkie, byś mógł je rozpoznać), a następnie wypalił w twoim kierunku Fuuton: Daitoppę.

Yoshihide
Udało ci się zablokować klonowi drogę ucieczki, lecz nie spodziewałeś się tego, że będzie on w stanie użyć Kawarimi. Na jego miejscu pojawił się pniak, a on sam był w bliżej nieokreślonym miejscu... a przynajmniej do czasu, gdy zarobiłeś kopniaka w plecy. Spadłeś z drzewa, lecz zdołałeś to wyhamować i nic ci się nie stało. Ponownie wykonałeś Raitona, lecz tym razem tego uniknął normalnie. Leci teraz w twoją stronę...

Maka (ok, jak koniec to koniec x]), Ishi
Ishi nawet nie ruszył tyłka z drzewa, na którym najprawdopodobniej nikt go nie zauważył. A tymczasem Kage, który wyglądał na na tyle zaskoczonego, na ile postać okutana w płaszcz może wyglądać, wyjął dziwny kunai, który ujawnił dopiero, rzucając nim w szarżującego nań przeciwnika. Rzut jednak został gładko zbity - okazało się, że ten gość potrafił wymachiwać tym ogromnym ostrzem z taką wprawą, jak inni używają krótkich noży. Kage zdołał jednak uniknąć pierwszego ciosu oponenta - co było ogromnym wyczynem, zważając na prędkość tego uderzenia - i zaatakował swoimi szponami. Wróg zdołał jednak tego uniknąć. Postać w płaszczu musiała się wycofać, korzystając ze swojej szybkości.
-No popatrz, popatrz. Mała potrafi się odgryźć. - parsknął śmiechem tajemniczy agresor.
Kage zaczął zaś składać pieczęcie. Ishi zdołał jednak zauważyć, że ruchy były bardzo ostrożne i wolne - jakby najmniejsza pomyłka mogła się skończyć czymś nieprzyjemnym.
Zanim jednak zdążył skończyć, przeciwnik doskoczył do niego i ciął go w przedramię. Okazało się jednak, że szpony były połączone z jakimś solidnym, zdobionym karwaszem, w którym mógł się zmieścić jakiś płyn lub coś w tym stylu. Ostrze miecza zsunęło się po nim, rozcinając rękaw. Pod nim można zaś było zobaczyć przez chwilę rękę Kagego, która jednak nie mogła należeć do mężczyzny - była zbyt delikatna i chuda. Ishi jednak nie zdążył sobie tego uświadomić, bo cała była ona pokryta bliznami po oparzeniu, i poza tym - widział ją tylko przez chwilę.

Maka
*Cholera. Jest szybszy niż kiedyś. Chyba też się nie obijał.*
Próbuję kopnąć przeciwnika i odskoczyć. Jak go nie dam rady kopnąć to po prostu odskakuję.
*Cholera...*
Wyciągam kolejny kunai, tym razem go nie rzucam.
*Proszę niech to zadziała...*
Zbieram chakre w nogach i podbiegam do przeciwnika. Próbuje go kopnąć z wyskoku w głowę. Skaczę w taki sposób, żeby zasłonić prawą rękę(tą z kunaiem). Gdy jestem powietrzem rzucam kunai w nogę przeciwnika.
Jak mi się udało to wyskakuję.
Jeśli przeciwnik odbije mnie w powietrzu to staram się miękko wylądować na ziemi i ustawiam się w pozycji obronnej z wysuniętą lewą ręką.
Jeśli mnie tnie mieczem to za dużego wyboru nie mam, więc... Próbuję zatrzymać ostrze karawaszem.
Wtedy też odskakuję i ustawiam się w pozycji obronnej.

Yoshihide

Próbowałeś wykonać swoją taktykę, jednak niestety nadaremnie. Sensei rzucił w twoim kierunku specyficzny nóż. Udało ci się go zbić, lecz jednak po chwili na jego miejscu pojawił się właściciel, który potężnym kopniakiem posłał cię na najbliższe drzewo. Jednak lecąc, udało ci się trafić go bezpośrednio za pomocą Raitona - buchnęła tylko para, a klon zniknął z pyknięciem.

IM

Ishi nie musiał się nawet zanadto starać, żeby się przenosić - po prostu nie musiał. Cała walka skupiła się w jednym miejscu i żaden z walczących nie miał czasu, by się rozglądać.
Walka zaś rozgorzała z nową siłą. Tajemniczy agresor najwidoczniej nie planował walczyć w sposób honorowy - cały czas unikał uderzeń Kagego albo z niesamowitą zręcznością, albo za pomocą brudnych zagrań. W pewnym momencie zaś po prostu udało mu się ruchem dłoni wybić postać w płaszczu z równowagi, a mieczem zadać cios na odlew. Kage jednak zdołał w ostatniej chwili zasłonić się karwaszem.
I nagle wyprowadzić kontrę. Przeciwnik, zaskoczony, odsłonił się, a Kage szybko uderzył go za pomocą pazura. Naciął mu skórę na twarzy.
-Ty suko... myślisz, że ujdzie ci to na sucho? Z tym większą chęcią...
I nagle zamilkł. Na jego twarzy pojawiło się przerażenie, a krew z niej odpłynęła.
Na szponach znajdowała się trucizna.
-Cholero... trucizna... - z tymi słowami złożył szybko pieczęcie.
-Suiton: Bakusui Shōha!
Fala jednak nie należała do wielkich. Trucizna okazała się mieć właściwości zaburzające kontrolę chakry. Wody jednak było wystarczająco... Mężczyzna za pomocą dziwacznej techniki medycznej wpuścił wodę do swojej skóry i wyrwał z niej truciznę, którą Kage zdążył zaaplikować.
-Tak łatwo ci ze mną nie będzie.

Maka
*Co to kurwa jest?! Pojebało go? Trucizny leczy wodą... GÓWNO PRAWDA!! Pojeb jakiś... Z Gówna powstał...*
Wkładam prawą rękę do kieszeni i wyciągam kunai.
*Cholera... Ostatni... No cóż...*
-Jesteś starym capem co ma więcej doświadczenia, ale to co zrobiłeś mojemu bratu... Nigdy Ci nie wybaczę!!
Jestem wkurzona... Ba... WKURWIONA. Moje wkurwienie sięga zenitu.
Zbieram chakrę w nogach(w końcu stoję na tej jebanej wodzie, którą zrobił) i przyjmuję postawę defensywną.
-Chodź tu chuju!
Wiem, że nie ma za wielkich szans, ale prowokuje przeciwnika. Z polika spływa mi łza, bo znowu przypomniałam sobie o bracie.
-Na co czekasz?! Cioto z mieczem!
Stoję dalej w pozycji defensywnej. Łzy napływają coraz szybciej(oczywiście nikt nie widzi).
Gdy tylko się zbliży rzucam kunai i staram się bronić przed atakami.

Yoshihide

Ku twojemu zaskoczeniu, poczułeś jakieś dziwne szczypanie w oczach, a nagle przed twoimi oczami dokładnie pojawiło się wszystko, czego potrzebowałeś. Byłeś w stanie zauważyć dokładnie to, co działo się dobry kilometr od ciebie - widziałeś dokładnie tajemniczego shinobi z ogromną szablą, stojącego przy dyszącym Kage. Dokładnie widziałeś ich przepływ chakry - uzbrojony facet wyglądał na zmęczonego po samoleczeniu, a Kage na wyczerpanego po unikach. Kątem oka zauważyłeś też Ishiego, kryjącego się między gałęziami drzew.

IM

Tajemniczy mężczyzna parsknął śmiechem na twoje słowa. Wyglądał na zmęczonego i obolałego po leczeniu zatrucia, lecz ogólnie był w dosyć dobrym stanie.
-Ha. Mówisz o tamtym gówniarzu, którego rozciąłem na dwoje? Pamiętam. Najśmieszniej wyglądający trup, jakiego widziałem tam na polu bitwy. Miał bardzo kolorowe wnętrze.
Podniósł lekko miecz i wymierzył go w twoim kierunku.

Podobnie jak tutaj.
-No dobra, zobaczymy jaka jesteś twarda w trakcie walki, młoda.